1
Tworzenie związku jest trudne. Staramy się przywiązywać do siebie nawzajem, być miłymi, dawać z siebie wszystko i jest to strona dobrego życia; nawet związek małżeński potrzebuje tej dobrej woli każdej ze stron, aby wydobyć to, co najlepsze, ale coś w głębi ludzkiej duszy dąży do oddzielenia się i pozostania samotnymi: do braterstwa bez wchłonięcia, zjednoczenia bez zespolenia. Obsesja na punkcie zjednoczenia doprowadzi tylko do wzmocnienia dualizmu! To jest prawo naszego podzielonego istnienia: ciemność i światło muszą być zawsze zrównoważone. Rzeczy są zjednoczone niewidzialnymi więzami: nie można zerwać kwiatka nie niepokojąc tym gwiazdy. Jesteśmy połączeni, ludzkość ma swoją siłę w solidarności, ale ego nie pozwala nam być razem w pokoju. Pierwszym krokiem w ewolucji etyki i prawdziwej moralności jest poczucie solidarności z innymi ludźmi.
2
Bycie razem nie oznacza przebywania razem; bycie wymaga głębokiego stanu, wspólnych wizji i uczuć. Jedność między przyjaciółmi, parami, grupami bierze się z wnętrza poszczegòlnych osòb, a nie z faktu zewnętrznego spotkania. Ile razy czujemy się samotni będąc w grupie ludzi lub nawet mieszkając z partnerem? Właśnie dlatego, że samotność jest wymiarem bytu, odczuwania, jest wnętrzem, nie ma nic wspólnego z miejscem, przestrzenią, która nas otacza, nie jest zewnętrzna. Tak samo szczęście, miłość, zrozumienie z innymi to doznania duchowe. Jest to wspólny ideał, który chroni indywidualność i zapewnia, że każdy daje z siebie to, co najlepsze dla wspólnego dobra, bez rezygnacji z siebie. Bez tej świadomości relacje zawsze będą się ze sobą zderzać, aż do rozpadu.
3
Nie dajcie się zwieść: „Wskutek złych rozmòw psują się dobre obyczaje” (1 Koryntian 15,33) to ewangeliczna maksyma, która doskonale określa to, co mówi nam dzisiaj I Ching: jedno zgniłe jabłko powoduje gnicie całego worka dobrych jabłek. Jesteśmy energią i dobrze wiemy, że negatywna energia ma silniejszą wibrację obok słabej woli. Kiedy przyjaźń jest prawdziwa, nigdy się nie kończy, ale jeśli przyjaciel jest fałszywy, musisz zakończyć tę przyjaźń z tego samego powodu uczciwości i szczerości. Złe przyjaźnie odbierają nam trzy razy więcej niż myślimy, że nam oferują. Obserwujmy dobrze kto jest przyjacielem niegodziwców; przeważnie są to dobre dusze, ale słabe, potrzebujące akceptacji i uwagi, a za tę jałmużnę pozwalają się z czasem zepsuć. Prawdziwa miłość jest tak rzadka jak prawdziwa przyjaźń. Potrzebuje wolności ducha (zero wymagań), czystości serca (szczerość) i jasności umysłu (prawda) - 3 rzeczy trudnych do znalezienia.
4
Jasne pakty, długa przyjaźń - głosi popularne powiedzenie. Dlatego I Ching zaprasza nas dziś do jasnego i przejrzystego działania we wszystkich naszych relacjach: z partnerami, krewnymi, przyjaciółmi i współpracownikami. Często niezrozumienie słów jest faktem bardziej powszechnym niż nam się wydaje, a wszystko to dlatego, że czasami - nie zdając sobie z tego sprawy - mamy oczekiwania wobec innych i wierzymy, że mówią, że myślą, a nawet obiecują więcej niż to, co ostatecznie się okazuje. Nasze oczekiwania nie zawsze są prawdziwe; dlatego trzeba jasno powiedzieć, czego chcemy, nie oczekując, że druga strona musi koniecznie wiedzieć "z gòry" (w życiu pary to oczekiwanie w imię miłości powoduje gigantyczną ilość kłótni każdego dnia ... „jeśli mnie kochasz, powinieneś wiedzieć” to lapidarne zdanie, którym rzucamy w siebie, zamiast mówić otwarcie czego chcemy, bez milczących zwrotów i zagadek. Nikt nie jest odporny na nieporozumienia, nawet przy najlepszych intencjach - a umiejętność tworzenia jasnych paktów i trwałych umów można osiągnąć, jeśli mamy czyste intencje.
5
Jeśli zawsze patrzymy na innych z góry, nigdy nie zobaczymy ich twarzy. Prawdziwy król pochyla się, jak ojciec, który rzuca się na ziemię, aby bawić się ze swoimi maluchami. Wielkość duszy polega na tym, że nawet dusza mała czuje się przy niej wspaniale i dzięki niej odkrywa własną wielkość; potężny człowiek sprawia, że bliscy mu ludzie czują się potężni, a fałszywy władca sprawia, że jego poddani czują się mali i nieadekwatni. Prawdziwy przywódca nigdy nie narzuca swojej siły, ponieważ wie, że ta sama siła go zniszczy, gdy wróg zwróci się przeciwko niemu.
6
Dążenie do zjednoczenia jest tylko pierwszym krokiem na duchowej ścieżce. Kiedy już pokonamy wszystkie trudności związane ze znajomością komunii z innymi, zostaniemy sami. Zjednoczenie z naszą Najwyższą Jaźnią, z Absolutem jest jedynym prawdziwym nieskończonym zjednoczeniem, jakie można osiągnąć. W solidarności słabi znajdują siłę - często trzeba swą słabość rozpoznać, bez wstydu. Ale w samotności jedynie silni znajdują siłę. Nawet najsolidniejsza grupa i najbardziej zżyta para przeżywają chwile samotności, wyobcowania, ponieważ my także, podobnie jak kolumny, od czasu do czasu drżymy, a gdy zawodzi oś sentralna, cały mechanizm się zatrzymuje. Pomyślmy o ludzkości pozbawionej siły transcendentalnej, która uwlniłaby ją od skończoności. Dlatego wszyscy wcześniej czy później czujemy się społecznie zagubieni, a solidarność staje się konieczną utopią.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz