1
Rodzina jest centrum życia, jeśli nie mamy spokoju w domu, jesteśmy sierotami. Wszystko, czym jesteśmy, jest wykute w tym palenisku i będziemy nosić to do końca życia. Siła psychiczna i stabilność są tworzone na zasadach, przestrzeniach, obowiązkach i prawach, które są tworzone w rodzinie. Musimy mieć jasny plan, aby każdy członek domu mógł działać swobodnie, z szacunkiem dla wszystkich. Każdy musi czuć się ważny, każdy musi znaleźć sposób, by stać się ważnym. Tworzenie rodziny to najtrudniejsze i najbardziej prestiżowe dzieło sztuki, jakie może wykonać ludzkość.
2
Dwie rzeczy tworzą zrównoważony i stabilny porządek w rodzinie: prawo i obowiązek. Każdy członek ma gwarantowane prawa (pożywienie, uwaga, przestrzeń, szacunek etc…), ale ma też obowiązki, które musi spełniać (czas, praca, troska o otoczenie etc…). Im lepiej każdy wykonuje swoje obowiązki, tym bardziej inni są wdzięczni i nadają prawa. Kiedy ktoś nie wypełnia swoich obowiązków (np. nie pracuje) automatycznie staje się uzurpatorem (jakim prawem prosi np. o czyste ubranie). Dotyczy to wszystkich, nawet dzieci. Mężczyzna przynosi jedzenie do domu, a kobieta je gotuje: on nie czuje się jej niewolnikiem, a ona mu też nie służy, są sobie równi, przyczyniają się do wspòlnego dobra i pomagają sobie nawzajem. W dawaniu i otrzymywaniu wzrasta i tworzy się harmonia.
3
Życie wspólnotowe to nie tylko spotkania, a nawet starcia; to wkładanie do worka kamieni i potrząsanie nimi, aż się uspokoją, ułożą, dopasują. Jest nieuniknione, że w innych osobach są krawędzie, które będą nam przeszkadzać, a my naszymi krawędziami będziemy przeszkadzać komuś innemu. Dlatego konieczne jest stworzenie środowiska tolerancji i szacunku bez obojętności. Wtedy jest miejsce na dyscyplinę bez narażania się na zbytnią pobłażliwość. Żadna zasada nie rodzi buntu z braku siły, zbyt duża dyscyplina rodzi bunt z nadmiaru siły.
4
Bardziej niż ktokolwiek inny, osią w domu jest kobieta. Nie chodzi o to, że jest wyższa od mężczyzny, nie jest to kwestia kompetencji; mężczyzna jako pierwszy (mąż) czerpie wszystkie siły z miłości kobiety. Jeśli ojciec kocha swoje dzieci, ale nie okazuje miłości matce, dzieci pozostają puste, nie zrozumieją miłości ojca do nich. Jeśli kobieta jest zrównoważona, stara się obdarzać równą miłością wszystkich, bez upodobań i wręcz najbardziej potrzebującym poświęca więcej wysiłku, bo tego potrzebują i nikt nie narzeka.
5
Królestwo to środowisko rodzinne, w którym rządzi miłość. Ching przedstawia nam rodzinne jądro niczym zamek; każdy to solidna wieża, ich związek jest ich siłą, każdy wypełnia swoje obowiązki i otrzymuje swoje prawa. Są jak ogniwa w jednym łańcuchu, w którym mogą swobodnie działać i wyrażać siebie.
6
Stabilność w rodzinie zależy od przykładu i autorytetu rodziców. Edukacja zaczyna się od tego jak rodzice prezentują się swoim dzieciom: pewni siebie, zdecydowani, pełni szacunku i miłości... wszystko to tworzy środowisko, w którym dzieci dorastają w harmonii. Dzieci wyczuwają i dostrzegają czy rodzice są dobrze wychowani; dziecko instynktownie naśladuje zanim wysłucha, ale jeśli to, co widzi, nie jest wiarygodne, to nie tylko nie naśladuje, ale nawet nie słucha.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz