Heksagram 20 (Kuan) Kontemplacja
Obserwacja bez oceniania jest jak chodzenie po linie, niezwykle trudne to zadanie, ale prowadzi do odkrycia istoty wszystkiego. Kto patrzy na zewnątrz, marzy; kto zagląda do wewnątrz, budzi się. Obserwujmy więc w ciszy i poczujmy jaka atmosfera tworzy się wokół nas, ponieważ człowiek prawie nigdy nie jest tym, za kogo się podaje, ani tym, kim nam się wydaje; jest atmosferą, która tworzy się w jego obecności. I to jest świadectwo o nim, ponieważ nikt nie jest w stanie stworzyć atmosfery, która nie należy do jego istoty. Atmosfera jest wibracją jego duszy, więc obserwujmy ją i kontemplujmy.
1
Dziecko obserwuje rzeczy głęboko sercem, bo bardziej niż rozumieć, czuje, ma ostrą, silną emocjonalność, ale jego obserwacja świata jest jeszcze naiwna, powierzchowna, pozbawiona racjonalnego rozwoju. Musimy jednak rozwijać się mentalnie, mieć głębsze spojrzenie, pozostając prostym - oznacza to wyższą wizję rzeczy (wzrost wewnętrzny). Innymi słowy musimy dojrzewać w rozumowaniu, ale pozostawać dziećmi w sercu.
Czasami dzieje się odwrotnie: psychicznie wielu pozostaje dziećmi, obserwatorami powierzchownymi, nie rozumiejącymi istoty rzeczy ani emocjonalności w sercu; doświadczenia, które mają prowadzić
do dorosłości, są tak płytkie i powierzchowne, że ostatecznie wielu nie potrafi rozpoznawać emocji, oceniać uczuć, zarządzać pasjami. Tracimy to, co najlepsze z dziecka i pozostajemy najgorszymi z dorosłych.
2
Nasze spojrzenie na świat jest zawsze ograniczone; jest w nas zasłona, półprzymknięte drzwi. Spoglądamy przez otwory wymiaru materialnego, ale nasze zewnętrze, czyli rzeczywistość, jest znacznie szersza. Nieustanne pamiętanie o tej granicy prowadzi nas do tego, byśmy nie byli totalitarni w naszych afirmacjach, pozostawiali miejsce na wątpliwości, nie wierzyli w to, że jesteśmy posiadaczami absolutnej prawdy. Jak mówi przysłowie: "więcej tego, co ignoruję, niż tego, co wiem; kto myśli, że wie wszystko, nie wie, jak wiele musi nadal odkryć". Jeśli drzwi, zza których patrzymy na świat, są do tego drzwiami władzy, możemy stać się również niebezpieczni poprzez nasze decyzje.
3
Obserwujmy: życie jest jak wahadło; są wzloty i upadki, triumfy i porażki, dni słońca i deszczu, chwile, w których czujemy się zrozumiani i chwile, w których czujemy, że nikt nas nie rozumie, dni, w których się śmiejemy i noce, w ukryciu których płaczemy... Pozostańmy w centrum, odpuszczajmy zarówno dobre jak i złe, zarówno komplementy jak i krytykę, nie przywiązujmy się do żadnego z przeciwieństw, obserwowanie oznacza pozostawanie pośrodku, w centrum. Tu jesteśmy bezpieczni, nie mogą nas uwięzić osądy ani dobre, ani złe, wszystko po nas spływa.
4
Zwracajmy uwagę na honor imperium pod kątem tego jak nas traktuje, a nie tego jak domaga się traktowania z naszej strony, pod kątem tego jak nas gości, a nie tego jak buduje swoje imperium, pod kątem tego jak dba o nasze dobro, a nie tego jak stara się mieć więcej bogactw i wpływòw. Nie dajmy się zwodzić pozorom, ważne są osobiste wartości. Jeśli ktoś jest głupi, powierzchowny, a nawet wulgarny, jaką wartość i wagę można nadać jego słowom, krytykom i komentarzom? Niektórzy nie zasługują na naszą uwagę, więc jeśli nam przeszkadzają, to im nadajemy niewłaściwą wagę, a nie sobie.
5
Obserwujmy siebie; jesteśmy punktem centralnym, jesteśmy naszym własnym porównaniem. Dlatego nie porównujmy się z innymi, nigdy nie rywalizujmy z innymi. W innych możemy mieć tylko jedną pewność: jeśli nas kochają, jeśli nas doceniają, jeśli jesteśmy czyimś punktem odniesienia, możemy być pewni, że postępujemy właściwie. Spójrzmy na innych, aby ocenić naszą pracę w nich, a nie ich życie. Spójrzmy na to, co robimy dla nich, a nie na to, co robią dla nas lub dla innych.
6
Obserwujmy innych bez ingerencji i bez otwartego oceniania. To, co myślimy i czujemy, zachowajmy dla siebie; w ten sposób nie jesteśmy zaangażowani czy uwikłani. Z czasem wiele się nauczymy, zarówno z głupich, jak i z rozsądnych działań innych ludzi. Czasami niektóre rzeczy lub osoby, które wydawały nam się w porządku, mogą wcale takie nie być, a to, co pozornie jest głupie, może nas z czasem zaskoczyć pozytywnie. Jeśli pozostajemy w ciszy obserwatora, jesteśmy panem wszystkiego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz